ustny polski to najgorsza czesc tej calej matury, chyba kazdy sie z tym zgodzi ;p przeczytajcie sobie informator maturalny, szczegolnie za co sa przyznawane pkt (16-17 s), od razu wam sie
humor poprawi ????
http://www.cke.edu.pl/images/stories/Inf_mat_od2008/polski_calosc.pdf
te '3 pytania' na koniec prezentacji sa w formie rozmowy, wiec pewnie wystarczy tylko wziac w niej udzial, cos tam powiedziec i juz mamy pkt za jezyk, dodajac do tego pkt za prezentacje zdajemy z duzym luzem egzamin ktory praktycznie do niczego nie bedzie nam potrzebny ????
z pisemnym polskim tez niektorzy z was niepotrzebnie panikuja, a tak naprawde mozna zdac nawet na >50%, znajac jedynie tytul i autora (bo sa podane w temacie;p) lektury o ktorej sie pisze ???? duzo pkt jest za kompozycje, wiele informacji w tekscie plus kilka innych rzeczy, wystarczajaco zeby zdac, takze z duzym luzem ????
mam jakis poradnik, mniej wiecej to o co chcecie wiec sie podziele ???? sorry za forme, ale kopiowane z pdf (w kolumnach) i nie chce mi sie tego poprawiac ;p
Pisanie własnego tekstu
Przede wszystkim każdy maturzysta powinien pozbyć się fałszywego przekonania,
że można bezpiecznie przystąpić do egzaminu z języka polskiego bez
uprzedniego przeczytania obowiązujących lektur. Wprawdzie do tematów wypracowań
zawsze dołączone są fragmenty utworów (jeden lub kilka), ale bez
znajomości całego tekstu zrozumienie w pełni sensu podanych urywków nie jest
możliwe. Łatwo przecież popełnić błędy rzeczowe, które zdyskwalifikują piszącego.
Przed napisaniem wypracowania należy wykonać kilka ważnych czynności. Najpierw
staramy się zrozumieć wybrany temat, każde zawarte w nim sformułowanie.
Znajdziemy w ten sposób kilka informacji. Jakich? Przedstawię to na przykładzie
czterech typów tematów maturalnych z poziomu podstawowego:
Typ A – odczytanie fragmentu (fragmentów) jednego utworu, np.: Jak symbolika
ziarna z bajki opowiedzianej przez Żegotę objaśnia sens męczeństwa młodzieży
polskiej? Analizując przytoczony fragment „Dziadów” Adama Mickiewicza,
zwróć uwagę na sytuację studentów i ich postawy.
Typ B – odczytanie fragmentu (fragmentów) jednego utworu oraz całości, np.
Koncepcja ludzkiego losu w „Chłopach” Władysława Stanisława Reymonta.
Przedstaw temat, analizując wskazany fragment oraz wykorzystując znajomość
I tomu powieści.
Typ C – odczytanie fragmentów dwóch utworów oraz całości, np.: Analizując
fragmenty „Przedwiośnia” i „Granicy”, porównaj kreacje matek. Określ
wzajemne relacje między matką a dzieckiem, wykorzystując także znajomość
utworów.
Typ D – odczytanie dwóch utworów z podanym fragmentem tylko jednego
z nich, np.: Charakteryzując Makbeta na podstawie danych fragmentów dramatu
Szekspira, określ, na czym polega tragizm postaci, i porównaj go z tragizmem
bohatera ze znanego Ci dramatu antycznego.
Po pierwsze – każdy temat określa treść naszego wypracowania, zagadnienie
lub zagadnienia, na których się skoncentrujemy (fragmenty zaznaczone wytłuszczeniem).
To oznacza, że nie ma potrzeby pisać o wszystkim, co wiąże się z danym
utworem, np. temat C nie wymaga rozważań o wizjach przyszłej Polski
w powieści Żeromskiego. To oznacza również, że nie możemy pominąć żadnego
z tych sformułowań, np. w realizacji tematu A nie można ograniczyć się tylko do
interpretacji bajki o ziarnie.
Po drugie – dowiadujemy się, jakie powinno być ujęcie wymienionych zagadnień.
Temat A nakazuje potraktować bajkę Żegoty jak komentarz do obrazu sytuacji,
postaw, męczeństwa bohaterów, natomiast istotą tematów C i D jest porównywanie
kreacji postaci, relacji między nimi, postaw czy sytuacji, w jakich się
znajdują. Realizując temat B, trzeba opisać poglądy na los, życie wyrażone przez
bohaterów w podanej scenie i zawarte w I tomie powieści.
Każde maturalne zadanie wymaga analizy przytoczonych fragmentów, nawet
jeśli słowo „analiza” nie zostało wymienione (temat D). Na czym ona polega?
Na pewno nie jest to streszczenie, ale raczej próba zrozumienia sensu literackiej
wypowiedzi wynikającego z różnych elementów w niej zawartych. Dlatego
też warto podczas czytania podanego tekstu robić notatki na marginesie
i podkreślać ważniejsze zdania, określenia, zwłaszcza te, które wykorzystamy
potem w charakterze cytatów. Zwracamy uwagę na następujące kwestie:
miejsce podanego tekstu w caΠym utworze (np. koƒcowa kluczowa
scena),
przedstawiona sytuacja,
rodzaj, forma wypowiedzi (np. dyskusja, opis, opowiadanie),
osoba mówiàca (np. bohater, narrator, podmiot liryczny),
jej stosunek do przedstawianych treÊci (np. dystans,
zaanga˝owanie),
kim sà bohaterowie fragmentu,
cechy, postawy i poglàdy bohaterów wynikajàce z ich zachowania,
sΠów lub opinii innych postaci,
ró˝nice i podobieƒstwa, analogie (w przypadku porównywania),
kluczowe sΠowa, poj´cia oraz ich znaczenie,
w niektórych przypadkach: kompozycja fragmentu, wersyfikacja,
zastosowane Êrodki stylistyczne (jest to konieczne zwΠaszcza na poziomie
rozszerzonym).
Ze sporządzanych zapisków powinien wyłonić się sens całego podanego fragmentu,
coś w rodzaju planu tej części wypracowania, która będzie poświęcona
analizie. Wystarczy tylko uporządkować notatki (np. ponumerować) i skonfrontować
z tematem po to, by nie rozminąć się z nim.
Ustalenia związane z analizą tekstu trzeba uzupełnić odwołaniem się do całego
utworu (jeśli temat tego wymaga). I tu właśnie niezbędna jest znajomość jego
treści, wiedza o kreacjach postaci, problematyce, przesłaniu, a także kontekstach,
np. filozoficznych, historycznych. Ze wszystkich tych wiadomości wybieramy
to, co wiąże się z tematem, przy czym należy pamiętać o właściwych proporcjach.
Przeglądając modele rozwinięcia tematu z poprzednich matur, łatwo
zauważyć, że za pisanie o całym utworze uzyskamy mniej punktów niż za analizę
przytoczonych urywków. To zrozumiałe, ponieważ w tym drugim przypadku
mamy do dyspozycji tekst, możemy więc szczegółowo przedstawić jego
sens.
Przystępując do pisania własnego tekstu, musimy podjąć decyzję, czy zaczniemy
od spostrzeżeń związanych z całym utworem (utworami), czy też najpierw zanalizujemy
fragment (fragmenty). Czasami warto zastosować pierwszą metodę,
gdyż w ten sposób łatwiej będzie wyjaśnić sytuację opisaną w cytowanym tekście,
przygotować grunt pod analizę.
Maturzyści niekiedy zapominają, że umieszczone w wypracowaniu stwierdzenia
powinny być uzasadnione. Funkcję materiału dowodowego pełnią oczywiście
cytaty, pod warunkiem że są właściwie dobrane, niezbyt długie, poprawnie
wprowadzone do wypowiedzi i opatrzone stosownym komentarzem. Nie można
jednak ograniczyć się tylko do cytatów, trzeba wykorzystać inne możliwości,
np. mowę zależną zamiast wypowiedzi bohatera czy narratora, przykład zdarzenia,
zachowania jakiejś postaci.
Nie zapominajmy o odpowiednim wstępie (krótkim wprowadzeniu) i znacznie
obszerniejszym zakończeniu, w którym koniecznie podsumujemy całość rozważań
i umieścimy wnioski w formie uogólnień odnoszących się do tematu i omówionych
tekstów jednocześnie. Na koniec pozostawmy sobie trochę czasu na poprawki
stylistyczne, językowe i ortograficzne.
203
Do czytania ze zrozumieniem jakoś sie przygotowywujecie???
