tu macie prawde o wszystkich waszych Bogach
"...Anunnaki i ich niezwykła historia stała się znana dzięki legendarnemu Zecharii Sitchinowi. Jego pracę kontynuują inni badacze jak choćby cytwany przeze mnie ostatnio Michael Tellinger. Interesującą książkę na ten temat wydal też ostatnio Gerald Clark. Nosi ona tytuł “The Anunnaki of Nibiru” czyli po prostu “Anunnaki z Nibiru”. Gerald Clark jest z wykształcenia inżynierem komputerowym, ktory ma na swoim koncie kilka patentow dptyczących zastosowania lasera w telekomunikacji. Jego pasją stała sie historia starożytności i odbył on z tego powodu szereg podróży do Egiptu, Turcji, Iraku i Iranu. O Anunnakach dowiedział się z lektury książki Zecharii Sitchina “12 planeta” i temat zainteresował go tak bardzo, że wkrótce przeczytal on wszystkie napisane przez niego książki. Ponieważ jego życie zawodowe związane było z licznymi podróżami po Bliskim Wschodzie postanowil skorzystac z tej okazji i na wlasne oczy przekonać się, czy to wszystko co opisywał Sitchin istnieje naprawdę. Do tego momentu Gerald Clark traktowal swoją pasję poznania przeszłosci Sumeru i odkrycia tożsamości Anunnaków jako wciągające hobby – wkrotce jednak mialo sie to diametralnie zmienić na coś o wiele bardziej serio.
W trakcie swoich poszukiwań natrafil na sprawozdanie brytyjskiego majora Henry Rawlingsa, który w XIX w był amatorem archeologiem. Rawlings stacjonował na terenie dzisiejszego Iranu i w 1835 r. dotarł do skalnego klifu Behistunu (dzisiejszy Iran) wznoszącego się ponad 500 m ponad otaczającą go pustynię. Major odkrył, że w skale klifu wyryto zapisaną pismem klinowym inskrypcję ozdobioną wizerunkiem uskrzydlonego dysku. Z niemałym trudem wdrapał się on na wysoką skałę i dokładnie skopiował zapis. Mimo, że był tylko amamtorem szybko zorientował się, że jest to tekst zapisany w trzech językach z których do tej pory tylko jeden jest znany nauce. Skała Behistunu stała się kamieniem z Rosetty starożytnej Mezopotamii, pozwalając odczytać ogromną ilość tabliczek z pismem klinowym jake znajdowano na tym terenie. Języki w których zapisano tekst to staroperski, elamicki i akadyjski. Dzięki temu odkryciu nieoczekiwani zaginiona historia Mezopotamii stanęła otworem. Syn Clarka – JJ – cierpi na unikalną chorobę wywołaną defektem genetycznym na którą choruje zaledwie 200 osób na całym świecie. Choroba ta jest jednak nieuleczalna i nie ma na nią skutecznej terapii. Clark nie pogodził sie jednak z tym faktem i bedąc błyskotliwym naukowcem sam postanowil zmierzyć się z chorobą syna i znależć sposób aby ją pokonać. W swoich poszukiwaniach natrafił na publikacje i patent Davida Hudsona dotyczący monoatomowego złota i jego niezwyklych właściwości. Uznał, że być może tu leży klucz do wyleczenia jego syna. Nieoczekiwanie przyszła mu do głowy myśl, że opisani przez Sitchina Anunnaki wielce cenili sobie ten kruszec, ktory stal sie powodem ich wizyty na Ziemi. Clark doszedł do wniosku, że to co poszukiwali Anunnaki to wlaśnie monoatomowe zloto, ktore nie tylko pozwolilo im na przeprowadzanie eksperymentów genetycznych czego wynikiem bylo powolanie człowieka do życia, ale także dzięku monoatomowemu zlotu Anunnaki byli w stanie sami sobie zapewnić nieśmertelność. Clark odkrył, że gdy podgrzać złoto do odpowiedniej temperatury i dodać do niego tajemniczy, znany alchemikom skladnik, ktorym jest antymon – zloto zamienia się w biały proszek a jego masa gwałtownie się kurczy i znika. Clark przez siedem lat studiował na hawajach niekonwencjonalną medycynę opeirającą się na znajomości procesow energetycznych zachodzących w organiźmie człowieka, sam wyprodukował monoatomowe złoto i zsatosował je do kuracji swojego syna. JJ-a – który nie byl w stanie chodzic od dziecka ze wzgledu na swój genetyczny problem z mięśniami. W wyniku kuracji JJ nieoczekiwanie stanął na własne nogi! Nie jest on kompletnie wyleczony, ale walka o jego zdrowie jaką toczy jego ojciec trwa nadal.
Gderald Clark mimo iż poświecił się zupełnie badaniom nad niekonwencjonalną medycyną wciąż pasjonuje się historią Anunnaków. Podobnie jak Sitchin uważa, że w jej poznaniu decydujące sa trzy sumeryjaskie eposy: Epos o Atra-hasisie, Poemat o stworzeniu świata – Enuma elisz i Epos o Gilgameszu. Clark widzi w tych eposach także związek z biblijną Kięgą Rodzaju, gdzie Bóg tworzy człowieka na swój obraz i podobieństwo używając jednocześnie w określeniu samego siebie liczby mnogiej – mówiąc: “na nasz obraz i podobieństwo”. W Eposie o Atra-hasisie dowiadujemy się że bogowie czyli Anunnaki utworzyli Radę Dwunastu, której przewodził Anu a jego zastępcami byli bracia Enlil i Enki. Stanowią oni glowne postacia odpowiedzialne za stworzenie czlowieka. Anunnaki rezydują na planecie Nibiru, gdzie rzadzi Anu – sukcesor poprzedniego krola Alalu, który zostal obalony i uciekł ze swojej planety. W trakcie swojej tulaczki Alalu dociera do Ziemi, gdzie znajduje złoto potrzebne do naprawienia poważnie uszkodzonej atmosfery Nibiru. Wiadomość ta jest jego kartą przetragowa aby powrócić na rodzinną planetę.
Aby potwierdzić to odkrycie Anu wysyła na Ziemię swojego syna Enki, który zakłada tam pierwszą kolonię Anunnakow w Eridu, w Zatoce Perskiej. Enki rozpoczyna wydobycie ziemskiego złota, ale nie jest go wystarczająco dużo jak na potrzeby Nibiru. Zniecierpliwiony Anu wysyla na Ziemię swojego drugiego syna o imieniu Enlil, aby pomógl on Enki w poszukiwaniu innych złóż złota. Zloto zostaje znalezione w Południowej Afryce u brzegów dzisiejszej rzeki Zambezi. Wydobycie złota nie jest jednak latwe i obaj – Enki i Enlil wzywają swojego ojca aby ten przybył na Ziemię i udzielił im rady co mają dalej robić zwłaszcza, że braciom niełatwo jest ze sobą współpracować. W eposie Atra-hasisa czytamy, że Anu po przybyciu na Ziemię ok. 445 tys. lat temu kazał synom losować za jakie tereny wydobywcze będą odpowiedzialni. W wyniku losowania Enlilowi przypadła Mezopotamia a Enki Abzu – czyli
Afryka. Po tym podziale Anu powrócil na Nibiru, gdzie swojej ulubionej wnuczce Innanie przyznał we władanie dolinę rzeki Indus.
Ok. 415 000 lat temu na Ziemię przybyła siostra Enki – Ninharsag, która miała odpowiadać za zdrowie pozostająctch na Ziemi Anunnaków. Okazalo się, że na Ziemi starzeli się oni znacznie szybciej niż na swojej rodzinnej planecie. Ninharsag zalożyła rodzaj centrum medycznego w Shurrupak. Anunnaki zbudowali także kilka innych baz na terenie Mezopotamii – każda z nich posiadała odrębną funkcję. 300 000 lat temu – jak wynika z Eposu Atra-hasisa Enki znów zwołał Radę Dwunastu, która miała ustalić nową strategię pozwalającą zwiększyć produkcję złota. W jego wydobyciu pomagały przedludzkie istoty – stworzonone przez Anunnaki – zwane Igigi, które wykonywały najcięższe fizyczne prace. Wszyscy oni byli plco męskiej i pracowali dzień i noc przez 3600 lat by w końcu zbuntować się przeciw Enlilowi. Zagrożenie było poważne i Anunnaki aby zyskać na czasie obiecali Igigi zmniejszenie ilości wykonywanej przez nich pracy. W tym samym czasie Enki i Ninharsag opracowali nową genetyczną hybrydę, ktora miała zastąpić niebezpiecznych Igigi przy wydobyciu złota. Tą o wiele bardziej prymitywną i niezbyt mądrą hybrydą staliśmy się my – ludzie..."
nowaatlantyda.com