0
0lukasz
Użytkownik
heh, zapewne kazdy pamieta Elit Typera, jakie stawki podawal itd ... znalazlem jego temat na xxxx.pl;], tutaj go wklejam, co myslicie o hazardzie ???? chcialbym poznac opinie heh ????
Patologiczny hazard
Przeciętna osoba traktuje grę jako zabawę, chociaż często chciałaby bardzo wygrać. Wyznacza sobie limit pieniędzy jakie może poświęcić na grę lub określa limit czasu, po którym odstępuje od gry, bez względu na to czy wygrywa czy też przegrywa. Osoby grające sporadycznie zakładają prawdopodobieństwo przegrania określonej kwoty i wliczają ją w koszta zabawy. Zupełnie innymi motywami kierują się osoby, których granie nabrało cech patologicznego hazardu.
Wg ICD-10 "Zaburzenie to polega na często powtarzającym się uprawianiu hazardu, który przeważa w życiu człowieka ze szkodą dla wartości i zobowiązań społecznych, zawodowych, materialnych i rodzinnych".
Siłą napędową patologicznego hazardu jest potrzeba przeżywania silnego napięcia, jakie pojawia się podczas gry. Wygrana zwiększa poczucie mocy i popycha do dalszej gry. Przegrana powoduje spadek szacunku do siebie i zmniejszenie poczucia kontroli oraz niejednokrotnie żądzę odzyskania straty a te z kolei stymulują do poszukiwania komfortu psychicznego w kolejnych grach. Paradoksalne jest to, że wielu hazardzistów jest bardziej zadowolonych z przegranej niż z wygranej, bowiem przegrana zmusza ich do odgrywania się i pozwala na dalsza grę, a tym samym umożliwia dalsze przeżywanie stanów napięcia. W efekcie osoba grająca, niezależnie od swojego stanu finansowego nie jest w stanie przerwać gry, bez względu na konsekwencje.
Z opublikowanych w roku 2000 badań wynika, że problem patologicznego hazardu dotyczy w Stanach Zjednoczonych ok. 2,5 do 3,5 mln osób dorosłych oraz ok. 1,1 mln młodych osób w wieku dojrzewania. Osoby te, w porównaniu z ogólną populacją, częściej palą tytoń i częściej nadużywają alkoholu. Czas od rozpoczęcia grania do utraty kontroli nad nim jest różny, mogą to być zarówno miesiące jak i lata. Opisywane są cztery fazy rozwoju uzależnienia od hazardu:
1. faza zwycięstw - granie okazjonalne, fantazjowanie na temat wielkich wygranych, duże wygrane powodujące coraz silniejsze pobudzenie, coraz częstsze zakłady i coraz wyższe stawki; człowiek zaczyna wierzyć w to, że będzie zawsze wygrywać a w przypadku osiągnięcia "wielkiej wygranej" dąży do jej powtórzenia (nieuzasadniony optymizm) coraz częściej ryzykując coraz to większe kwoty;
2. faza strat - stawiając na wysokie zakłady naraża się na wysokie straty; wysokie pożyczki i próby odgrywania się, a w przypadkach powodzenia wygrane idą na spłaty długów; hazardzista gra kosztem pracy i domu, kłamie i zaczyna ukrywać swoje uzależnienie; unika wierzycieli i cały czas wierzy, że wkrótce nastąpi kolejna "wielka wygrana";
3. faza desperacji - separacja od rodziny i przyjaciół; utrata pracy i narastające długi powodują panikę; presja wierzycieli popycha często ku przestępstwom; te obciążenia prowadzą z kolei do psychicznego wyczerpania, pojawiają się wyrzuty sumienia, poczucie winy, bezradność i depresja;
4. faza utraty nadziei - rozwód; poczucie beznadziejności, myśli i/lub próby samobójcze; zostają wówczas 4 wyjścia: ucieczka w uzależnienie od alkoholu lub leków, więzienie, śmierć (samobójstwo lub z ręki wierzycieli) albo zwrócenie się po pomoc.
Najczęściej spotykane gry hazardowe to automaty do gry (tzw. jednoręki bandyta), bingo, ruletka, gry w karty (poker, Black Jack), wyścigi konne, wyścigi psów. Gry hazardowe pojawiły się ostatnio w internecie, gdzie można grać korzystając z karty kredytowej.
Czy hazard jest problemem w Pani/Pana życiu?
1. Czy w związku z hazardowym graniem brakowało Pani/Panu kiedykolwiek czasu?
2. Czy Pani/Pana rodzina czuła się kiedykolwiek nieszczęśliwa z powodu Pani/Pana grania?
3. Czy hazardowe granie wpłynęło kiedykolwiek negatywnie na Pani/Pana reputację?
4. Czy kiedykolwiek odczuwał/a Pan/i wyrzuty sumienia z powodu hazardowego grania?
5. Czy kiedykolwiek uciekał/a się Pan/i do hazardowego grania w celu zdobycia pieniędzy potrzebnych do spłacenia długów lub do rozwiązania innych problemów finansowych?
6. Czy zdarzyło się, że hazard zaniżył Pani/Pana ambicje lub wpłynął niekorzystnie na Pani/Pana wydajność w działaniu?
7. Czy po przegranej odczuwa Pan/i potrzebę szybkiego odegrania się?
8. Czy po przegranej czuje Pan/i silną potrzebę ponowienia próby kolejnej wygranej?
9. Czy często zaczyna Pan/i grać stawiając swoje ostatnie pieniądze?
10. Czy kiedykolwiek pożyczył/a Pan/i pieniądze na gry hazardowe?
11. Czy kiedykolwiek sprzedał/a Pan/i coś w celu uzyskania pieniędzy na hazard?
12. Czy z trudem przeznacza Pan/i swoje pieniądze zarezerwowane na hazard na zrobienie jakichś innych zakupów?
13. Czy kiedykolwiek hazard przesłaniał Pani/Panu troskę o byt swojej rodziny?
14. Czy kiedykolwiek grał/a Pan/i dłużej niż to wcześniej zaplanował/a?
15. Czy hazard kiedykolwiek pozwolił Pani/Panu "zapomnieć" o kłopotach lub zmartwieniach?
16. Czy kiedykolwiek popełnił/a Pan/i lub myślał/a o pepełnieniu nielegalnego czynu w celu zapewnienia sobie środków na hazard?
17. Czy kiedykolwiek z powodu hazardowego grania źle Pan/i sypiał/a?
18. Czy z powodu kłótni, niepowodzenia lub frustracji ogarniała Pania/Pana kiedykolwiek nagła potrzeba hazardu?
19. Czy dla uczczenia jakiegoś sukcesu chodził/a Pan/i pograć?
20. Czy kiedykolwiek pomyślał/a Pan/i, że przyczyną poważnych problemów w życiu może być hazardowe granie?
Im więcej odpowiedzi "tak" tym więcej przesłanek przemawiajacych za istnieniem uzależnienia.
Jeżeli chcesz porozmawiać i rozwiać swoje watpliwości
- zadzwoń i umów się na konsultację: (prefix-22) 813 90 40, 825 33 33, 855 50 55.
Patologiczny hazard
Przeciętna osoba traktuje grę jako zabawę, chociaż często chciałaby bardzo wygrać. Wyznacza sobie limit pieniędzy jakie może poświęcić na grę lub określa limit czasu, po którym odstępuje od gry, bez względu na to czy wygrywa czy też przegrywa. Osoby grające sporadycznie zakładają prawdopodobieństwo przegrania określonej kwoty i wliczają ją w koszta zabawy. Zupełnie innymi motywami kierują się osoby, których granie nabrało cech patologicznego hazardu.
Wg ICD-10 "Zaburzenie to polega na często powtarzającym się uprawianiu hazardu, który przeważa w życiu człowieka ze szkodą dla wartości i zobowiązań społecznych, zawodowych, materialnych i rodzinnych".
Siłą napędową patologicznego hazardu jest potrzeba przeżywania silnego napięcia, jakie pojawia się podczas gry. Wygrana zwiększa poczucie mocy i popycha do dalszej gry. Przegrana powoduje spadek szacunku do siebie i zmniejszenie poczucia kontroli oraz niejednokrotnie żądzę odzyskania straty a te z kolei stymulują do poszukiwania komfortu psychicznego w kolejnych grach. Paradoksalne jest to, że wielu hazardzistów jest bardziej zadowolonych z przegranej niż z wygranej, bowiem przegrana zmusza ich do odgrywania się i pozwala na dalsza grę, a tym samym umożliwia dalsze przeżywanie stanów napięcia. W efekcie osoba grająca, niezależnie od swojego stanu finansowego nie jest w stanie przerwać gry, bez względu na konsekwencje.
Z opublikowanych w roku 2000 badań wynika, że problem patologicznego hazardu dotyczy w Stanach Zjednoczonych ok. 2,5 do 3,5 mln osób dorosłych oraz ok. 1,1 mln młodych osób w wieku dojrzewania. Osoby te, w porównaniu z ogólną populacją, częściej palą tytoń i częściej nadużywają alkoholu. Czas od rozpoczęcia grania do utraty kontroli nad nim jest różny, mogą to być zarówno miesiące jak i lata. Opisywane są cztery fazy rozwoju uzależnienia od hazardu:
1. faza zwycięstw - granie okazjonalne, fantazjowanie na temat wielkich wygranych, duże wygrane powodujące coraz silniejsze pobudzenie, coraz częstsze zakłady i coraz wyższe stawki; człowiek zaczyna wierzyć w to, że będzie zawsze wygrywać a w przypadku osiągnięcia "wielkiej wygranej" dąży do jej powtórzenia (nieuzasadniony optymizm) coraz częściej ryzykując coraz to większe kwoty;
2. faza strat - stawiając na wysokie zakłady naraża się na wysokie straty; wysokie pożyczki i próby odgrywania się, a w przypadkach powodzenia wygrane idą na spłaty długów; hazardzista gra kosztem pracy i domu, kłamie i zaczyna ukrywać swoje uzależnienie; unika wierzycieli i cały czas wierzy, że wkrótce nastąpi kolejna "wielka wygrana";
3. faza desperacji - separacja od rodziny i przyjaciół; utrata pracy i narastające długi powodują panikę; presja wierzycieli popycha często ku przestępstwom; te obciążenia prowadzą z kolei do psychicznego wyczerpania, pojawiają się wyrzuty sumienia, poczucie winy, bezradność i depresja;
4. faza utraty nadziei - rozwód; poczucie beznadziejności, myśli i/lub próby samobójcze; zostają wówczas 4 wyjścia: ucieczka w uzależnienie od alkoholu lub leków, więzienie, śmierć (samobójstwo lub z ręki wierzycieli) albo zwrócenie się po pomoc.
Najczęściej spotykane gry hazardowe to automaty do gry (tzw. jednoręki bandyta), bingo, ruletka, gry w karty (poker, Black Jack), wyścigi konne, wyścigi psów. Gry hazardowe pojawiły się ostatnio w internecie, gdzie można grać korzystając z karty kredytowej.
Czy hazard jest problemem w Pani/Pana życiu?
1. Czy w związku z hazardowym graniem brakowało Pani/Panu kiedykolwiek czasu?
2. Czy Pani/Pana rodzina czuła się kiedykolwiek nieszczęśliwa z powodu Pani/Pana grania?
3. Czy hazardowe granie wpłynęło kiedykolwiek negatywnie na Pani/Pana reputację?
4. Czy kiedykolwiek odczuwał/a Pan/i wyrzuty sumienia z powodu hazardowego grania?
5. Czy kiedykolwiek uciekał/a się Pan/i do hazardowego grania w celu zdobycia pieniędzy potrzebnych do spłacenia długów lub do rozwiązania innych problemów finansowych?
6. Czy zdarzyło się, że hazard zaniżył Pani/Pana ambicje lub wpłynął niekorzystnie na Pani/Pana wydajność w działaniu?
7. Czy po przegranej odczuwa Pan/i potrzebę szybkiego odegrania się?
8. Czy po przegranej czuje Pan/i silną potrzebę ponowienia próby kolejnej wygranej?
9. Czy często zaczyna Pan/i grać stawiając swoje ostatnie pieniądze?
10. Czy kiedykolwiek pożyczył/a Pan/i pieniądze na gry hazardowe?
11. Czy kiedykolwiek sprzedał/a Pan/i coś w celu uzyskania pieniędzy na hazard?
12. Czy z trudem przeznacza Pan/i swoje pieniądze zarezerwowane na hazard na zrobienie jakichś innych zakupów?
13. Czy kiedykolwiek hazard przesłaniał Pani/Panu troskę o byt swojej rodziny?
14. Czy kiedykolwiek grał/a Pan/i dłużej niż to wcześniej zaplanował/a?
15. Czy hazard kiedykolwiek pozwolił Pani/Panu "zapomnieć" o kłopotach lub zmartwieniach?
16. Czy kiedykolwiek popełnił/a Pan/i lub myślał/a o pepełnieniu nielegalnego czynu w celu zapewnienia sobie środków na hazard?
17. Czy kiedykolwiek z powodu hazardowego grania źle Pan/i sypiał/a?
18. Czy z powodu kłótni, niepowodzenia lub frustracji ogarniała Pania/Pana kiedykolwiek nagła potrzeba hazardu?
19. Czy dla uczczenia jakiegoś sukcesu chodził/a Pan/i pograć?
20. Czy kiedykolwiek pomyślał/a Pan/i, że przyczyną poważnych problemów w życiu może być hazardowe granie?
Im więcej odpowiedzi "tak" tym więcej przesłanek przemawiajacych za istnieniem uzależnienia.
Jeżeli chcesz porozmawiać i rozwiać swoje watpliwości
- zadzwoń i umów się na konsultację: (prefix-22) 813 90 40, 825 33 33, 855 50 55.
