miki1910
Użytkownik
Specjalnie piszę w Hyde Parku, aby nie posądzono mnie o nabijanie postów. Obecnie klub niby istnieje pod nazwą Jadar Radom, ale pan prezes Kupidura obiecał po awansie do PLS dodać do tej nazwy człon Czarni. Nie zrobił tego, bo chodziło mu o pieniądze. Poza tym kibice Czarnych nie są wpuszczani na mecze. Na początku pretekstem było krzyczenie WKS lub CZARNI RADOM, bo to źle wpływa na promocję klubu, ale gdy okazało się, że według prawa kibic może krzyczeć co chce, tylko nie wulgarnie to Kupidura znalazł inne rozwiązanie. Oto nowe preteksty: "NIE WEJDZIESZ, BO SIĘ TO PANU PREZESOWI NIE PODOBA! PROSZĘ Z NIM ROZMAWIAĆ! NIE DYSKUTUJ!" lub na meczu AZS'u Częstochowa z AZS'em PW Warszawa. kibice "Czarnych" wpadli na halę i zrobili dym! lub że jeden z kibiców Czarnych obrażał na jednym zmeczów prezesa, jak wtedy tego kibica w Radomiu nie było. Poza tym, że jeżeli ktoś w szaliku Czarnych lub z Bl@ckpower (Klub Kibica Czarnych) wejdzie na mecz to dostaje ochroniarza ubranego po cywilnemu lub nawet w mundurach przy sobie. Ja chodzę na mecze, ale bez barw (nie kupiłem szalika, bo po co, jak przez to tylko mogę na mecz nie wejść). Jeżeli kogoś zainteresowała ta sprawa to niech pisze komentarze na temat poparcia Czarnych i złej prezesury Kupidury. Bo jeżeli chciał stworzyć klub to powinien zaczynać od najniższej ligi. A nie w siedzibie klubu ma puchary Czarnych i piękny sztandar, ale się do Czarnych nie przyznaje i jak sam mówi tworzy "nową Tradycję". Ale dla mnie liczy się tylko:
WKS W SERCU MYM JUŻ NA ZAWSZE, NIGDY NIE OPUSZCZĘ GO!!!
Historia Czarnych Radom
Powołanie klubu nastąpiło w 1921 roku po rozłamie w sekcji piłki nożnej Kordian Radomskiego Towarzystwa Sportowego. Część sportowców wystąpiła ze struktur stowarzyszenia, tworząc klub Czarni. Dwa lata później klub, zyskując coraz większą sympatię władz wojskowych stacjonującego w Radomiu 72. Pułku Piechoty, przekształcił się w Wojskowy Klub Sportowy Czarni. Początkowo jego działalność sprowadzała się wyłącznie do sekcji piłki nożnej. Z czasem klub rozszerzył swoje struktury. Jednak przynosząca wiele splendoru sekcja siatkówki została utworzona znacznie później i przechodziła różne koleje losu.
Dopiero w 1957 r. zarząd klubu zgłosił do rozgrywek mistrzowskich sekcję męskiej siatkówki. Zespół oparty na podchorążych Oficerskiej Szkoły Lotniczej im. Żwirki i Wigury w Radomiu wystartował w nich dopiero sezon później. Drużyna zajęła drugie miejsce w rozgrywkach kieleckiej klasy A, po czym została wycofana z rozgrywek i dopiero w 1965 roku stworzono siatkarzom nowe perspektywy rozwoju. W tym samym czasie został oddany do użytku klubowy ośrodek sportowy przy ul. Lubelskiej. Piękna jak na ówczesne czasy sala gimnastyczna pozwoliła na wznowienie działalności. Od tego momentu siatkarze zaczęli swój systematyczny marsz w górę.
W 1979 r. prowadzony przez Jana Skorżyńskiego zespół awansował do II ligi. Historyczny sukces odniosła drużyna oparta na własnych wychowankach, uczniach radomskich szkół średnich i kilku żołnierzach odbywających służbę wojskową w Radomiu. Zespół tworzyli: Andrzej Skorupa, Tomasz Gałczyński, Ryszard Laskowski, Ryszard Pisarek, Jarosław Trochimiuk, Zbigniew Janikowski, Witold Poinc, Janusz Tomaszewski, Robert Mach, Jacek Gagacki, Roman Murdza i Ryszard Kotala. Od nich zaczęła się ligowa siatkówka w Radomiu.
W 1984 r. Czarni Radom wywalczyli historyczny awans do ekstraklasy, w której występowali później nieprzerwanie przez 18 sezonów! Przez te lata zespół przechodził wiele wzlotów i upadków, ale nigdy nie schodził poniżej określonego poziomu. Kibicom najbardziej utkwiły w pamięci chwile, kiedy drużyna stawała na podium mistrzostw Polski. W 1994 r. pod wodzą ukraińskiego trenera Walerija Jarużnyja Czarni sięgnęli po pierwszy w historii brązowy medal. Sukces powtórzyli rok później, a szkoleniowcem ekipy był wówczas Jacek Skrok.
Czarni zawsze słynęli ze znakomitej pracy z młodzieżą. Było to możliwe dzięki fachowości i oddaniu znakomitych trenerów: Jerzego Adamowicza, Jacka Wlazłowicza, Jana Skorżyńskiego, Krzysztofa Jaskulskiego i Arkadiusza Sawiczyńskiego. Efektem ich pracy było zdobycie w 1995 r. brązowego medalu mistrzostw Polski juniorów młodszych.
Uchwałą walnego zgromadzenia z 26 września 1997 r. przekształcono klub w jednosekcyjny i zmieniono nazwę na Warka Strong Club Czarni Radom. Pozyskanie strategicznego sponsora - Browarów Warka - wiązało się z dużymi nadziejami. Początkowo zespół siatkarzy rzeczywiście zaczął odnosić sukcesy. W 1999 r. osiągnął największy w historii klubu. Ekipa pod wodzą Edwarda Skorka sięgnęła po Puchar Polski. Zespół tworzyli: Paweł Boratowski, Piotr Gabrych, Marcin Kocik, Artur Maroszek, Adam Nowik, Andrzej Piotrowski, Jarosław Stancelewski, Paweł Słomka, Krzysztof Staniec, Wojciech Stępień, Piotr Szymanowski i Krzysztof Śmigiel. W kolejnym sezonie radomianie reprezentowali Polskę w europejskim Pucharze Zdobywców Pucharów, ale swoją przygodę na Starym Kontynencie zakończyli na fazie grupowej.
Upadek klubu widać było wyraźnie od roku 2001. Tuż przed startem do sezonu ze sponsorowania strategicznego wycofały się Browary Warka, a i nowy sponsor - Nordea - nie wywiązywał się z podjętych wcześniej zobowiązań. W rezultacie jeszcze w trakcie sezonu zespół zaczął się rozsypywać. Najpierw zespół opuścili: Jarosław Stancelewski i Igor Woronin, a tuż przed rundą play off: Robert Prygiel, Adam Nowik i Mirosław Czajan. Osłabiona do granic absurdu drużyna nie była w stanie uratować ekstraklasy dla Radomia. 14 kwietnia 2002 r. Czarni po raz pierwszy w bogatej historii klubu spadli do niższej klasy rozgrywek. W sezonie 2002/2003 byli jeszcze obecni na sportowej mapie Polski, występując na zapleczu ekstraklasy i kończąc rozgrywki na 4 miejscu.
Jeżeli kogoś intresują zdjęcia lub filimiki nie ch wejdzie na stronę CZARNYCH i tam wejdzie w Galerię są tam zdjęcia i filmiki m.in. z niedawnego wyjazdu na mecz z Częstochową, gdzie 21 kibiców czarnych przekrzyczało całą hale AZS. Jeszcze raz serdeczna prośba o poparcie Czarnych, a objechanie Kupidury.
WKS W SERCU MYM JUŻ NA ZAWSZE, NIGDY NIE OPUSZCZĘ GO!!!
Historia Czarnych Radom
Powołanie klubu nastąpiło w 1921 roku po rozłamie w sekcji piłki nożnej Kordian Radomskiego Towarzystwa Sportowego. Część sportowców wystąpiła ze struktur stowarzyszenia, tworząc klub Czarni. Dwa lata później klub, zyskując coraz większą sympatię władz wojskowych stacjonującego w Radomiu 72. Pułku Piechoty, przekształcił się w Wojskowy Klub Sportowy Czarni. Początkowo jego działalność sprowadzała się wyłącznie do sekcji piłki nożnej. Z czasem klub rozszerzył swoje struktury. Jednak przynosząca wiele splendoru sekcja siatkówki została utworzona znacznie później i przechodziła różne koleje losu.
Dopiero w 1957 r. zarząd klubu zgłosił do rozgrywek mistrzowskich sekcję męskiej siatkówki. Zespół oparty na podchorążych Oficerskiej Szkoły Lotniczej im. Żwirki i Wigury w Radomiu wystartował w nich dopiero sezon później. Drużyna zajęła drugie miejsce w rozgrywkach kieleckiej klasy A, po czym została wycofana z rozgrywek i dopiero w 1965 roku stworzono siatkarzom nowe perspektywy rozwoju. W tym samym czasie został oddany do użytku klubowy ośrodek sportowy przy ul. Lubelskiej. Piękna jak na ówczesne czasy sala gimnastyczna pozwoliła na wznowienie działalności. Od tego momentu siatkarze zaczęli swój systematyczny marsz w górę.
W 1979 r. prowadzony przez Jana Skorżyńskiego zespół awansował do II ligi. Historyczny sukces odniosła drużyna oparta na własnych wychowankach, uczniach radomskich szkół średnich i kilku żołnierzach odbywających służbę wojskową w Radomiu. Zespół tworzyli: Andrzej Skorupa, Tomasz Gałczyński, Ryszard Laskowski, Ryszard Pisarek, Jarosław Trochimiuk, Zbigniew Janikowski, Witold Poinc, Janusz Tomaszewski, Robert Mach, Jacek Gagacki, Roman Murdza i Ryszard Kotala. Od nich zaczęła się ligowa siatkówka w Radomiu.
W 1984 r. Czarni Radom wywalczyli historyczny awans do ekstraklasy, w której występowali później nieprzerwanie przez 18 sezonów! Przez te lata zespół przechodził wiele wzlotów i upadków, ale nigdy nie schodził poniżej określonego poziomu. Kibicom najbardziej utkwiły w pamięci chwile, kiedy drużyna stawała na podium mistrzostw Polski. W 1994 r. pod wodzą ukraińskiego trenera Walerija Jarużnyja Czarni sięgnęli po pierwszy w historii brązowy medal. Sukces powtórzyli rok później, a szkoleniowcem ekipy był wówczas Jacek Skrok.
Czarni zawsze słynęli ze znakomitej pracy z młodzieżą. Było to możliwe dzięki fachowości i oddaniu znakomitych trenerów: Jerzego Adamowicza, Jacka Wlazłowicza, Jana Skorżyńskiego, Krzysztofa Jaskulskiego i Arkadiusza Sawiczyńskiego. Efektem ich pracy było zdobycie w 1995 r. brązowego medalu mistrzostw Polski juniorów młodszych.
Uchwałą walnego zgromadzenia z 26 września 1997 r. przekształcono klub w jednosekcyjny i zmieniono nazwę na Warka Strong Club Czarni Radom. Pozyskanie strategicznego sponsora - Browarów Warka - wiązało się z dużymi nadziejami. Początkowo zespół siatkarzy rzeczywiście zaczął odnosić sukcesy. W 1999 r. osiągnął największy w historii klubu. Ekipa pod wodzą Edwarda Skorka sięgnęła po Puchar Polski. Zespół tworzyli: Paweł Boratowski, Piotr Gabrych, Marcin Kocik, Artur Maroszek, Adam Nowik, Andrzej Piotrowski, Jarosław Stancelewski, Paweł Słomka, Krzysztof Staniec, Wojciech Stępień, Piotr Szymanowski i Krzysztof Śmigiel. W kolejnym sezonie radomianie reprezentowali Polskę w europejskim Pucharze Zdobywców Pucharów, ale swoją przygodę na Starym Kontynencie zakończyli na fazie grupowej.
Upadek klubu widać było wyraźnie od roku 2001. Tuż przed startem do sezonu ze sponsorowania strategicznego wycofały się Browary Warka, a i nowy sponsor - Nordea - nie wywiązywał się z podjętych wcześniej zobowiązań. W rezultacie jeszcze w trakcie sezonu zespół zaczął się rozsypywać. Najpierw zespół opuścili: Jarosław Stancelewski i Igor Woronin, a tuż przed rundą play off: Robert Prygiel, Adam Nowik i Mirosław Czajan. Osłabiona do granic absurdu drużyna nie była w stanie uratować ekstraklasy dla Radomia. 14 kwietnia 2002 r. Czarni po raz pierwszy w bogatej historii klubu spadli do niższej klasy rozgrywek. W sezonie 2002/2003 byli jeszcze obecni na sportowej mapie Polski, występując na zapleczu ekstraklasy i kończąc rozgrywki na 4 miejscu.
Jeżeli kogoś intresują zdjęcia lub filimiki nie ch wejdzie na stronę CZARNYCH i tam wejdzie w Galerię są tam zdjęcia i filmiki m.in. z niedawnego wyjazdu na mecz z Częstochową, gdzie 21 kibiców czarnych przekrzyczało całą hale AZS. Jeszcze raz serdeczna prośba o poparcie Czarnych, a objechanie Kupidury.